Η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία, με βιβλίο 700 σελίδων: Φακέλωσε και φανερά, τις δραστηριότητες και τις ιδέες των Ελλήνων Λατρευτών (μέχρι και σε καφετέριες)… και αυτό το θεωρεί επιστημονική έρευνα !!!

Πέμπτη, 18 Ιανουαρίου 2018

Η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία, με βιβλίο 700 σελίδων (με την έγκριση, της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος): Φακέλωσε και φανερά, τις δραστηριότητες και τις ιδέες των Ελλήνων Λατρευτών (μέχρι και σε καφετέριες)… και αυτό το θεωρεί επιστημονική έρευνα !!!

(Τα δικά μου σχόλια: Θα είναι πάντα μέσα σε παρένθεση και θα έχουν πάντα στην αρχή (με κόκκινο χρώμα), το Σύμβολο αυτό @ )

(@ Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός (Διδάκτωρ Θεολογίας και Γραμματέας της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων )… έγραψε βιβλίο με τίτλο: « Ο Νεοπαγανισμός της «Νέας Εποχής», Εκδόσεις: «Διάλογος», της «Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων για την προστασία του Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογένειας και του Ατόμου» (Π.Ε.Γ ), Αθήνα 2008,

(Ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός, είναι ο πρόεδρος αυτού του Εβραιοχριστιανικού συλλόγου !!!)

Γράφει στην αρχή του βιβλίου του ο Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός στα Περιεχόμενα (σελίδα 9): «Ευλογία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄».

Καταγράφει αυτό το βιβλίο: όχι μόνον τις ιδέες του Ελληνικού Λατρευτικού χώρου…αλλά όλους τους Λατρευτικούς, ή Ιδεολογικούς χώρους, τα Ελληνικά περιοδικά του Λατρευτικού χώρου, τα ημερολόγια του Ελληνικού Λατρευτικού χώρου (εκδόσεις)…ακόμη και τις Καφετέριες, πού συχνάζουν Έλληνες Λατρευτές !!!

Αυτό το βιβλίο έχει: μιά ολόκληρη σελίδα (σελίδα 13), ως επίσημη έγκριση (με υπογραφές) και σχολιασμό, από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και με τον σχολιασμό της αυτόν στο τέλος της έγκρισης της, για αυτό το βιβλίο: «Δι ό απορρίπτει πάσαν οθνείαν διδασκαλίαν νεοπαγανιστικήν της «Νέας Εποχής», η οποία αντίκειται εις την πίστην Αυτής, και διά αλλοτριώσεως του προσώπου εκτροχιάζει τον άνθρωπον εκ της πορείας προς την Βασιλείαν του Θεού».

Το βιβλίο αυτό προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρωτοπρεσβύτερος, Γεώργιος Μεταλληνός, πού στον πρόλογο του… γράφει και ανακοινώνει τον φόβο πού τους προκαλούν, οι Έλληνες Λατρευτές, του Ελληνικού Πανθέου (απόσπασμα, σελίδα 16): «Το ανά χείρας βιβλίο επικεντρώνεται στον πάντα απειλητικό για την εθνική ενότητα νεοπαγανισμό και προσδίδει άριστη γνώση του χώρου και σύνολης της σχετικής βιβλιογραφίας, αποτέλεσμα της μακράς πείρας του συγγραφέως στον Διάλογο μαζί του».

(@ Διάλογος λέγεται το εβραιοχριστιανικό περιοδικό, που είναι Διευθυντής ο συγγραφέας του βιβλίου Πρωτοπρεσβύτερος Κυριάκος Τσουρός !!!

Για να ξέρουν οι Έλληνες Λατρευτές, για ποιόν Δήθεν Διάλογο, μιλάει ο Διαστρεβλωτής Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός !!!)

Ας δούμε όμως Έλληνες, τι άλλο γράφει στον πρόλογο του, ο Πρωτοπρεσβύτερος, Γεώργιος Μεταλληνός):

«Καρπός σπουδαίος της φιλότιμης δράσεως και όλου του μόχθου του π. Κυριάκου στην ποιμαντική διακονία «επί των Αιρέσεων» είναι και το βιβλίο αυτό, πού έχω την τιμή να προλογίζω, μετά από φιλική παράκληση του συγγραφέα.

Το πράττω προθυμότατα, ως ευκαιρία καταθέσεως της ταπεινής συνηγορίας μου για το έργο, πού ο π. Κυριάκος με ζήλο και φόβο Θεού, επιτελεί, όπως και το ίδιο το βιβλίο.

Το ανά χείρας βιβλίο επικεντρώνεται στον πάντα απειλητικό για την πνευματική και εθνική μας ενότητα νεοπαγανισμό και προδίδει άριστη γνώση του χώρου και σύνολης της σχετικής βιβλιογραφίας, αποτέλεσμα τής μακράς πείρας του συγγραφέως στον Διάλογο μαζί του.

Συναρπάζει ο απλός μεν, αλλά πλήρης σοφίας και διαλεκτικής δυνάμεως λόγος, η ακρίβεια των επισημάνσεων και κρίσεων, ως και η αντικειμενικότητα - δείγμα επιστημοσύνης – η νηφαλιότητα και αγαπητική διάθεση - έκφραση και φανέρωση της ποιμαντικής συνειδήσεως και διαθέσεως του συγγραφέα.

Ο π. Κυριάκος γνωρίζει με πληρότητα τα κατά καιρούς δημοσιεύματα των νεοπαγανιστών μας και των υποστηρικτών τους και γι' αυτό προσφέρει μία σφαιρική προσέγγιση τής διδασκαλίας και των θέσεων τους, ειδικότερα κατά της Ορθοδόξου παραδόσεως.

Προ πάντων όμως επισημαίνει τις παρερμηνείες τους, σκόπιμες ή εξ αγνοίας, και όλη την παθολογία αυτών των κινημάτων, πού δυστυχώς δηλητηριάζουν την συλλογική εθνική μας συνείδηση και διασπούν την συνοχή τού κοινωνικού ιστού μας.

Η διασύνδεσή τους, μάλιστα, με τα αποκρυφιστικά κινήματα της εποχής μας, τα οποία επίσης γνωρίζει με πληρότητα ο συγγραφέας, καθιστούν τα συνδεόμενα μαζί τους προβλήματα πολυπλοκότερα και τις επιρροές τους στους αγνοούντες την παράδοση και ταυτότητά μας ή και προκατειλημμένους διαστρεβλωτές της Ελληνορθοδοξίας, οδυνηρότερες.

Το βιβλίο, με την ποιμαντική χροιά του προσφέρεται ως φάρμακο ανανήψεως και κλήση στην Αλήθεια, σε όσους βέβαια εκ των νεοπαγανιστών μας διασώζουν ειλικρίνεια και δίψα για ορθή ενημέρωση και πληροφόρηση.

Είμαι βέβαιος, ότι το βιβλίο αυτό του π. Κυριακού θα αποβεί πολύτιμο χρηστικό Εγχειρίδιο και για τους Ορθοδόξους πιστούς, πού διψούν για ενημέρωση και γνώση, ή για την υποβοήθηση των δικών τους καθημερινών διαλόγων με την μερίδα εκείνη των συνελλήνων μας, πού βρίσκονται υπό την επιρροή των νεοπαγανιστικών και αποκρυφιστικών κηρυγμάτων της εποχής μας.

Θα προσθέσω δε ότι η ανάγκη μεταφράσεως του σε ευρωπαϊκές γλώσσες για την ανάγνωση του και από τους άλλους Ορθοδόξους ή και ετεροδόξους, πού αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα, κρίνεται επιτακτική.

Θέλω δε να πιστεύω, ότι σύντομα και αυτό θα γίνει πραγματικότητα».

(Σελίδες 16 – 17).

(@ Ας δούμε όμως Έλληνες, τι άλλο γράφει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του, ο Πρωτοπρεσβύτερος, Κυριάκος Τσουρός ):

«Το φαινόμενο του «Νεοπαγανισμού», ως μιας από τις πολλές «ατραπούς» της «Νέας Εποχής», δημιουργεί σύγχυση στους Ορθόδοξους Έλληνες και αποτελεί ένα σοβαρό ποιμαντικό πρόβλημα και όχι μόνο.

Το σύνθημα, που ακούγεται στον «χώρο» αυτό: «ή Έλληνας ή Χριστιανός», καίτοιγια μας ουσιαστικά είναι ένα ψευδεπίγραφο δίλημμα, δεν πρέπει να υπερεκτιμάται, αλλά ούτε και να υποβαθμίζεται.

Πολύ περισσότερο, όταν τα Ελληνικά «αρχαιολατρικά» ρεύματα δραστηριοποιούνται ως ένας «νέος αντιχριστιανισμός» και, σε αρκετές περιπτώσεις, με έντονο εθνικιστικό χαρακτήρα.

Η αντιπαράθεσή τους προς τον Χριστιανισμό συνοδεύεται συχνά από φανατισμό και ακρότητες, προκατάληψη, απειλές και ύβρεις, απαξιωτικές εκφράσεις, ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, υπερβολές, διαστρεβλώσεις, αβάσιμους ισχυρισμούς και έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης των λεγομένων και γραφομένων.

Χρησιμοποιούν διχαστικά συνθήματα, που απειλούν να πλήξουν την εθνική μας ομοψυχία και να διχάσουν τους Έλληνες σε «Έλληνες» και «Χριστιανούς».

(@ Μιά Ελληνική μου ερώτηση: Όταν λέει στην Καινή Διαθήκη, ότι ο Εβραιοχριστιανός είναι απόγονος του Αβραάμ και όταν πεθάνει, ψάλλει ο παπάς, ότι θα πάει στους κόλπους του Αβραάμ… πως μπορείς να δηλώνεις Έλληνας στο Γένος ;

«Εάν δε είστε του ΧΡΙΣΤΟΥ, άρα είσθε ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ…».

(Παύλος (Σαούλ): προς Γαλάτες: Κεφάλαιο 3, Παράγραφος 29).

(@ Απόδοση κειμένου): Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος: (Η Καινή Διαθήκη, πού έχουν οι παπάδες, μέσα στις Εκκλησίες τους).

«Ει δε υμείς Χριστού, άρα του Αβραάμ Σπέρμα εστέ….»

(Παύλος (Σαούλ): προς Γαλάτες: Κεφάλαιο 3, Παράγραφος 29).

(@ Ο Κυριάκος Τσουρός, θέλοντας να δικαιολογηθεί για τον Αβραάμ, λέει στο βιβλίο του, ότι ο Αβραάμ είναι Χαλδαίος !!!

Εντάξει παπά Τσουρέ, από σήμερα, δεν θα λέμε τους Εβραιοχριστιανούς απογόνους των Εβραίων, αλλά των Χαλδαίων !!!

Πάντως εγώ γνωρίζω, ότι η Γενετική Επιστήμη: Ούτε από Χαλδαίο θα δεχτεί, ότι μπορεί να γεννηθεί Έλληνας !!!

Εκτός αν γίνει Εβραιοχριστιανικό, μεγάλο Θαύμα !!!

Ας δούμε τώρα Έλληνες, ένα μικρό βιογραφικό απόσπασμα από το ίδιο βιβλίο του, για τον συγγραφέα Πρωτοπρεσβύτερο Κυριάκο Τσουρό… όπως το αναφέρει το ίδιο του το βιβλίο):

«Από το 1977 διετέλεσε συνεργάτης του μακαριστού Πρωτοπρ. π. 

Αντωνίου Αλεβιζόπουλου στην Συνοδική Επιτροπή επί των 

Αιρέσεων και από το 1996 διακονεί ως Γραμματεύς της ίδιας 

Επιτροπής. 

Από το 1999 ορίστηκε και ως Γραμματεύς της Ειδικής Επιτροπής 

Μελέτης Αρχαιολατρίας – Νεοειδωλολατρίας».

(@ Δείτε Έλληνες, τι Ανεξιθρησκεία έχουμε !!!

Έκαναν οι Εβραιοχριστιανοί, Ειδική Επιτροπής Μελέτης 

Αρχαιολατρίας – Νεοειδωλολατρίας !!!

Να την κάνουν τι ;

Αφού εννοείται, ότι έχουμε Ανεξιθρησκεία ;

Μιά και μιλάμε για Εβραιοχριστιανικό Κυνήγι Αιρέσεων: ο 

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος μαζί με τους άλλους Ορθόλοξους 

κυνηγούς…. είχαν βρεί ως το 1995… ακριβώς 500 Αιρέσεις στην 

Ελλάδα !!!

Σας βάζω εδώ (μόνον τρείς Αιρέσεις ), γιατί μου έκαναν εντύπωση, 

οι ονομασίες τους:

«Πανελλήνιος Σύνδεσμος για καλύτερη Ζωή και Εκπαίδευση». 

Αυτοί θα πρέπει μάλλον να είναι πολύ Αιρετικοί, γιατί μιλούν για 

Εκπαίδευση !!!

«Ινστιτούτο Μελετών για τον Άνθρωπο». Αυτοί μάλλον θα πρέπει 

να είναι πολύ Αιρετικοί, γιατί μελετούν μόνον τον άνθρωπο και 

όχι τα αγαπησιάρικα Εβραιοχριστιανικά πρόβατα !!!

«ΗΛΙΟΝ ΦΩΣ» (του Παναγιώτη Τουλάτου) . Αυτός είναι μεγάλος 

Αιρετικός, γιατί λέει συνεχώς στα κανάλια, ότι ο Ιησούς Χριστός 

είναι Έλληνας !!!

Ο Παναγιώτης Τουλάτος έκανε μέχρι και δικαστικό αγώνα, για να 

σταματήσει η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία να τον θεωρεί Αιρετικό, 

αλλά η Επιτροπή Αιρέσεων της Εβραιοχριστιανικής, δεν αναίρεσε, 

ούτε δικαστικά, ότι είναι Αιρετικός !!!

Καταλάβατε τώρα «Ελληνο» χριστιανοί: ότι όταν δηλώνετε, ότι ο 

Χριστός είναι Έλληνας, δεν είστε Ορθόδοξοι Εβραιοχριστιανοί, 

αλλά απλώς Αιρετικοί !!!

Τώρα όμως πού το σκέφτομαι: θέλω να βοηθήσω την Επιτροπή των Εβραιοχριστιανικών Αιρέσεων, να σπάσει το φράγμα των 500 Αιρέσεων… και να βοηθήσω, όσο μπορώ και εγώ, να γίνουν 501 !!!

Μιά Εβραιοχριστιανική Αίρεση ακόμη στην Ελλάδα, δεν θα είναι και μικρό πράγμα !!!

Πιστεύω ότι η Εβραιοχριστιανική Αίρεση πού θα δημιουργήσω… και μόνο με τον τίτλο της, θα αποκτήσει τους περισσότερους πιστούς Εβραιοχριστιανούς !!!

Η Αίρεση μου, θα λέγεται: «Ασταμάτητο σεξ, με καλλίγραμμες νεαρές, εντελώς δωρεάν, για τους Πάντες», το Πάντες, θα είναι, για να έχει και μια Εβραιοχριστιανική νύξη, για τους Άγιους Πάντες !!!

Το τυπικό της Εβραιοχριστιανικής μου Αίρεσης, θα είναι απλό και λιτό (πριν αρχίσει το ασταμάτητο σεξ, με τις καλλίγραμμες νεαρές).

Θα κάνουμε απλώς πρώτα (πριν αρχίσουμε το σεξ), μιά εύκολη Εβραιοχριστιανική προσευχή, λέγοντας αυτά τα λόγια, ενώ θα είμαστε γυμνοί: «Ο Ιησούς Χριστός να βάλει το χέρι του, ή ότι άλλο θέλει !!!

Και η Παναγίτσα, να μας χωρέσει όλους στην Πλατυτέρα και μεγάλη αγκαλιά της, άντρες και γυναίκες!!!».

Βλέπετε, ότι είναι πολύ απλή και περιεκτική προσευχή και θα την θυμούνται σίγουρα, όλοι οι πιστοί μου !!!

Τι λέτε Έλληνες, μ΄ αυτήν την Εβραιοχριστιανική Αίρεση, δεν αποκτήσω περισσότερους Εβραιοχριστιανούς, απ΄ όλους ;

Με απασχολούν όμως, δύο πράγματα : Πρώτον: Θα μου την βγάλει η Εβραιοχριστιανική Εκκλησία, την Αίρεση μου, Εβραιοχριστιανική - Νεοειδωλολατρική, ή απλά σκέτο ΕΡΩΤΙΚΗ ;

Δεύτερον: Λέτε Έλληνες, από το πολύ γαμέω, γαμώ στην Αίρεση μου, πού στα αρχαία Ελληνικά σημαίνει γάμος, παντρειά, παντρεύομαι… λέτε να το καταλάβει, όπως την βολεύει, κάποια από τις Αιρετικές Ερωτικές συντρόφους μου… και να μου κουβαληθεί κάποια μέρα, κάπως έτσι… όπως η γυνή της φωτογραφίας αυτής ;

(@ Ας δούμε όμως τώρα Έλληνες, τι γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του, ο ίδιος ο Κυριάκος Τσουρός ):

«Με την επανεμφάνιση του σύγχρονου διεθνούς «παγανιστικού» φαινομένου, αναπτύχθηκαν και στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας τού 1980 και Ελληνικά «αρχαιόστροφα», «αρχαιολατρικά», ή «νεοεθνικά» πολυθεϊστικά ρεύματα, με σύνθημα την αναβίωση της «πατρώας» αρχαίας Ελληνικής θρησκείας και με έντονο Αντιχριστιανικό προσανατολισμό.

Στην προσπάθειά τους αυτή προβαίνουν σε μιά εξιδανίκευση και «βελτιωτική ανάπλαση» τής αρχαίας Ελληνικής πολυθεϊστικής θρησκείας, απολυτοποιώντας την και αποδίδοντάς της ιδέες και χαρακτηριστικά προερχόμενα από την σύγχρονη «θρησκευτικότητα». (Σελίδες: 19 -20 )

«Η ανά χείρας εργασία είναι ο καρπός μιας επίπονης και πολυετούς μελέτης και έρευνας των αυθεντικών και πρωτότυπων κειμένων του Ελληνικού «αρχαιολατρικού» «χώρου», ο οποίος παρουσιάζει μιά συγγραφική πληθωρικότητα, πού εκφράζεται με πολυάριθμους τίτλους βιβλίων και περιοδικών.

Από την μελέτη των εντύπων αυτών προέκυψε ένας μεγάλος όγκος βιβλιογραφικού υλικού, μέρος του οποίου επιχειρήσαμε να παρουσιάσουμε στην παρούσα μελέτη.

Πτυχές αυτού του υλικού έχομε αναπτύξει κατά καιρούς στις «Πανορθόδοξες Συνδιασκέψεις Εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας» ή έχομε δημοσιεύσει στο περιοδικό «Διάλογος».

Το όλο θέμα είναι πολύπλευρο και ευρύτατο και χρήζει ειδικής περαιτέρω μελέτης και έρευνας.

Στην προσπάθειά μας αυτή δεν εισερχόμαστε στην μεθοδική ανάλυση των κειμένων, ούτε προβαίνομε στην συστηματική αναίρεση των προβαλλομένων «νεοπαγανιστικών» επιχειρημάτων.

Και όπου θεωρούμε απολύτως αναγκαίο να επισημάνουμε το αστήρικτο των προβαλλομένων θέσεων και επιχειρημάτων τους, προτιμούμε να χρησιμοποιήσουμε και πάλι αναιρετικά κείμενα προερχόμενα μέσα από τα έντυπα τού ίδιου «χώρου».

(@ Οι παπάδες έχουν μαζέψει διάφορα κείμενα, (πού πολλά από αυτά) τα έχουν γράψει και κάποιοι γραφικοί τύποι , πού μπορεί να δηλώνουν ότι είναι Έλληνες Λατρευτές… και οι παπάδες παίρνουν αυτά τα ανιστόρητα και ατεκμηρίωτα κείμενα, για να γελοιοποιήσουν τον Ελληνικό Λατρευτικό χώρο !!!

Θα βάλω μερικά κείμενα από αυτό το βιβλίο σε άλλη ανάρτηση μου, για να δείτε Έλληνες, τι κόλπα κάνουν οι παπάδες (για να μας πλήξουν), χρησιμοποιώντας τέτοια κείμενα!!!).

Ως εκ τούτου, η παρούσα εργασία μας θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ένα ανθολόγιο κειμένων σχετικών με την προσπάθεια αναβίωσης της αρχαίας «παγανιστικής» θρησκείας.

Προσπαθήσαμε να κατατάξουμε σε κεφάλαια τα κύρια χαρακτηριστικά των ρευμάτων αυτών, τις θεωρητικές βάσεις τους και ιδιαίτερα την στάση τους έναντι τού Χριστιανισμού γενικά και τής Ορθοδοξίας ειδικώτερα.

Στόχος μας είναι η πληροφόρηση και ενημέρωση τού Ορθοδόξου Πληρώματος σε ποιμαντική βάση και όχι η εν στενή έννοια επιστημονική διαπραγμάτευση τού όλου φαινομένου.

Γι' αυτό και δεν διστάζομε να καταγράψουμε τις θέσεις όλων των ρευμάτων επί έκαστου θέματος, μεταφέροντας αυτούσια τα κείμενά τους, καίτοι κινδυνεύουμε, με τον τρόπο αυτό, να εμφανίσουμε την εργασία μας ως μία συρραφή κειμένων και να κουράσουμε τον αναγνώστη με επαναλήψεις.

Πιστεύομε όμως, ότι τα επιλεγμένα κείμενα των σημαντικοτέρων και γνωστοτέρων εκφραστών και εκπροσώπων των διαφόρων ρευμάτων και τάσεων είναι δηλωτικά τής πολυμορφίας και της έκτασης τού νέου αυτού φαινομένου και φανερώνουν, όχι μόνο τις διαφορές και τις αντιπαλότητες πού υπάρχουν μεταξύ των επί μέρους ρευμάτων, αλλά και τον τρόπο δράσης τους, εν πολλοίς δε και τα ανιστόρητα παραδοξολογήματα του «χώρου».

Το πρωτογενές τούτο υλικό θέτομε στην διάθεση ειδικοτέρων και εμπειροτέρων επιστημόνων, θεολόγων, ιστορικών, εκκλησιαστικών ιστορικών, αρχαιολόγων, βιβλικών θεολόγων και ερμηνευτών της ιστορίας και της ερμηνείας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, πατρολόγων κ.ά, για περαιτέρω συστηματική επεξεργασία και για ενδεχόμενη αναίρεση των προβαλλομένων από τούς «νεοεθνικούς» επιχειρημάτων, ως απάντηση της Ορθοδοξίας στην αναβιούμενη «παγανιστική»πρόκληση και την χάραξη της ορθής αντιμετώπισής της.

Στα κείμενά τους, τα εγχώρια «νεοεθνικά» ρεύματα υποστηρίζουν ότι ταυτίζονται με την «πατρώα» αρχαία Ελληνική θρησκεία, εννοώντας, βεβαίως, το πολυθεϊστικό «Δωδεκάθεο» και όχι τις περί Θεού αντιλήψεις των αρχαίων σοφών.

Από τα κείμενά τους, όμως, αποδεικνύονται εν πολλοίς ως εκφράσεις και εκδοχές της «Νέας Εποχής», αφού οι θέσεις τους συμπίπτουν με τις πανθεϊστικές και τις αποκρυφιστικές θέσεις της.

Οι πολυθεϊστικές αντιλήψεις τους περί «θείου», τις οποίες ανασύρουν από την αρχαία θρησκεία και η θεοποίηση της Φύσης, ταυτίζονται με την περί «Ενός» - περί «Όλου» διδασκαλία της «Νέας Εποχής».

Και στις δυό περιπτώσεις το «θείο» είναι απρόσωπο, ταυτισμένο με το Σύμπαν και «εσωκοσμικό».

Συγχρόνως αναπαράγουν και τις συνδεόμενες με αυτή την αντίληψη διδασκαλίες, όπως είναι η περί μετενσάρκωσης ή μετεμψύχωσης δοξασία και η θεώρηση περί «Καλού» και «Κακού», και καλλιεργούν τον αποκρυφισμό, με τα διάφορα πρωτόγονα «πιστεύματά» τους.

Ουσιαστικά, η προβαλλόμενη από τους Έλληνες «νεοεθνικούς» ως «πατρώα» θρησκεία είναι μιά νέα, «νεότευκτη», πολυθεϊστική θρησκεία, με στοιχεία από διάφορες μορφές και περιόδους τής αρχαίας Ελληνικής θρησκείας και άλλων ξένων αρχαίων πολυθεϊστικών θρησκειών - υπό εξιδανικευμένη μορφή - σε συνδυασμό με σύγχρονες ιδέες και δοξασίες τής σύγχρονης «θρησκευτικότητας».

Υποστηρίζεται μάλιστα εκ μέρους τους ότι η πολυθεϊστική θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων είναι «η λαμπροτέρα θρησκεία όλων των εποχών η οποία έχει ως καρπόν τον Κλασσικόν Πολιτισμόν» και ότι η «Ελληνική Κοσμοθέασις» είναι «μέγα θρησκευτικο-πολιτικο-κοινωνικό σύστημα, το πληρέστερον και τελειότερον όλων».

Μετά την ενδελεχή και κατά το δυνατό πληρέστερη μελέτη των Ελληνικών «νεοεθνικών» κειμένων, νομίζομε ότι νομιμοποιούμαστε να διατυπώσουμε την δυσάρεστη διαπίστωση, ότι πολλά από τα κείμενα αυτά προβαίνουν σε μιά μονόπλευρη και «προκρούστεια» παρουσίαση των γεγονότων πού αφορούν στην σχέση Χριστιανισμού και Ελληνισμού, αποκρύπτουν ή παραχαράσσουν την ιστορική αλήθεια στη σχέση τής Ορθόδοξης Εκκλησίας με το Ελληνικό Γένος, και την προσφορά της στην διάσωση της Ελληνικής ταυτότητας και γλώσσας, με γενικεύσεις σποραδικών γεγονότων.

Οι «νεοεθνικοί», καίτοι Έλληνες, υπερβαίνουν το Ελληνικό «μέτρον» σε φαντασία, προκατάληψη, υπερβολές, αστήρικτες ερμηνείες, αβάσιμους παραλληλισμούς και δεν διστάζουν να προβαίνουν σε εκφοβισμούς, απειλές και ύβρεις και να καταφέρονται με μίσος και ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς κατά τουΧριστιανισμού, τού προσώπου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, των Αποστόλων Του και ιδιαιτέρως του Αποστόλου Παύλου, των Πατέρων της Εκκλησίας, των κληρικών και των Ιερών Συμβόλων της Ορθοδόξου Πίστεως.

Πρόκειται, δηλαδή, περί ενός νέου αντιχριστιανισμού με εθνικιστικό προσωπείο,ο οποίος προσπαθεί να αμφισβητήσει την ιστορικότητα του Χριστιανισμού,προβάλλοντας την μυθολογία τού Πολυθεϊσμού.

Οι σύγχρονοι Έλληνες πολυθεϊστές απεχθάνονται τον όρο «Ελληνοχριστιανισμός», αρνούμενοι να αποδεχθούν την θαυμαστή δισχιλιετή περίπου σύζευξη Ελληνισμού και Χριστιανισμού και την διαχρονική συνέχεια τού Ελληνικού Γένους μέσω των Βυζαντινών χρόνων.

Αρνούνται, ακόμη, την συμβολή των χριστιανών Πατέρων της Εκκλησίας στην διατήρηση της Ελληνικής γλώσσας, στην διάσωση των αρχαιοελληνικών κειμένων, στην καλλιέργεια της φιλοσοφίας και των τεχνών, στην ανάπτυξη τού Ελληνικού και τού Ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Και όμως, τα υγιή στοιχεία τού ευρισκόμενου σε παρακμή και υπό διάλυση ειδωλολατρικού Ελληνισμού βρήκαν, στην συνάντησή του με τον νεοεμφανισθέντα Χριστιανισμό, τον παράγοντα ανάνηψης και επιβίωσής του.

Η αντιπαράθεση των θεωρητικών των ρευμάτων αυτών προς τον Χριστιανισμό ασκείται, συχνά, με άκριτη επανάληψη παλαιών αιτιάσεων και κατηγοριών κατά του Χριστιανισμού - συνήθως με διαστρεβλωμένη προβολή ενίων μεμονωμένων περιστατικών - και όχι επί φιλοσοφικής ή «θεολογικής» βάσης.

Από την άλλη πλευρά, πολλοί από τους «θεολογίζοντες» εκφραστές των ρευμάτων αυτών προέρχονται από άλλους χώρους γνώσης, όπως της Φυσικής, των Μαθηματικών ή της Φιλολογίας, κ.ο.κ.

Έτσι, - όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν - η αναβίωση της «πατρώας» θρησκείας, την οποία προτείνουν είναι μιά «φυσική», «λογική» και «επιστημονική» θρησκεία, πού ικανοποιεί τον σύγχρονο «σκεπτόμενο» άνθρωπο.

Τούτο δεν μειώνει, βεβαίως, την προσωπική άξια εκάστου.

Όμως δημιουργεί την εύλογη απορία: πώς είναι δυνατό σήμερα, ο «κατακτητής» τού Διαστήματος άνθρωπος, να λατρεύει ως «θεά» την ίδια την Φύση, όταν η ερευνά του έχει διεισδύση πλέον στα εσώτατα μυστικά των νόμων της ;

Και πώς είναι δυνατό να θεωρεί ως «επιστημονική» την αρχαία πολυθεϊστική θρησκεία - την οποία υποτίθεται ότι θέλει να αναβιώσει - θέτοντας ως πρότυπα τής ζωής του τους «θεούς» και τις «θεές», πού οι πατέρες και οι θεμελιωτές των σημερινών επιστημών απέρριψαν προ πολλών αιώνων ;

(@ Δώστε μου Παπάδες την εξουσία του στρατού και το δικαίωμα να σκοτώνω, όποιον έχει αντίθετη γνώμη από εμένα… και μετά πείτε μου, αν τολμάτε… σε ποιόν Θεό θέλετε να πιστεύετε… αν δεν τον έχω επιλέξει εγώ !!!

Γιατί όλοι οι νόμοι της «Βυζαντινής » αυτοκρατορίας, μου θυμίζουν ένα τέτοιο γεγονός (με εντολοδόχους και εκτελεστές)… τους πατριάρχες και τους κακογέρους της Εβραιοχριστιανικής Εκκλησίας ; )

Είναι φανερό, πώς μερικοί συνέλληνες ακολουθούν και προτείνουν το «νεοεποχίτικο» μοντέλο θρησκευτικότητας τής «Νέας Εποχής», σύμφωνα προς το οποίο, ο άνθρωπος μπορεί ο ίδιος να καθορίζει τι είναι αλήθεια, τι είναι «θεός» («θεοί»), τι είναι «Καλό» και «Κακό» και να προσδιορίζει τα πρότυπα της ζωής του.

Εκ μέρους μας, επιθυμούμε να τονίσουμε, ότι η προσέγγισή των κειμένων αυτών και η μελέτη των θέσεων και των θεωριών των διαφόρων ρευμάτων, επιχειρήθηκε με αντικειμενικότητα, χωρίς φανατισμό και με πλήρη σεβασμό των «πιστευμάτων» εκάστου και τού δικαιώματος του να επιλέγει ελεύθερα το θρησκευτικό «πιστεύω» του.

Δεν έχομε την πρόθεση να προσβάλουμε ή να μειώσουμε κανένα.

(@ Το ξέρουμε ότι δήθεν δεν θέλετε να μειώσετε κανέναν: Αλλά αυτή η τακτική σας (για τα δήθεν ελεύθερα θρησκευτικά πιστεύω των Ελλήνων)… λέει στους Έλληνες Λατρευτές… ότι μάλλον θέλατε (όπως κάνατε τόσους αιώνες διωγμών τους)… να τους εξαφανίσετε από προσώπου γης !!!

Αλλά δυστυχώς για σας: τώρα οι νόμοι δεν είναι γραμμένοι από τους δικούς σας αυτοκράτορες (και αγίους κατά εσάς)… και οι νόμοι τώρα, δεν έχουν Άγγελο Τιμωρό με την Ρομφαία… αλλά συλλαμβάνει η Ελληνική Αστυνομία οποιονδήποτε επικαλεστεί κάτι τέτοιο, ή θελήσει να εφαρμόσει κάτι τέτοιο !!!

Κοινώς Εβραιοχριστιανοί Αγαπούληδες: δεν μπορείτε να σκοτώσετε Ελληνόθρησκο (όπως κάνατε συνεχώς παλιά)… χωρίς να πληρώσετε το νομικό τίμημα !!!

Αυτό τελευταίο σας ενοχλεί πιό πολύ από όλα !!!

Αλλά δεν πειράζει να μάθετε Εβραιοχριστιανοί: Ότι τον Τιμωρό Άγγελο με την Ρομφαία… τον σκότωσε εδώ και χρόνια, η νομοθεσία και η Ελληνική Αστυνομία!!!)

Από τα παρατιθέμενα αυθεντικά κείμενα θα κριθούν θέσεις και απόψεις, ενώ το τελικό συμπέρασμα επαφίεται στους αγαπητούς αναγνώστες.

Αν κατά την διαπραγμάτευση του θέματος μας σε κάποιο σημείο εσφάλαμε, είμαστε πρόθυμοι να το επανεξετάσουμε.

Όμως, είναι πρόδηλο, ότι ο συγγραφέας της παρούσας μελέτης, ως Χριστιανός Ορθόδοξος, προσεγγίζει το φαινόμενο υπό το Φως της Ορθοδόξου Χριστιανικής Πίστεως, υπό την δύναμη τού οποίου διαλύονται οι μύθοι τής πολυθεΐας και προβάλλεται η πίστη στον Ένα και Αληθινό Θεό, Εκείνον πού αναζήτησαν και υπέδειξαν με σθένος και κόστος τα λαμπρότερα πνεύματα τής αρχαιοελληνικής σοφίας και τον Όποιον, διαισθανόμενοι οι «δεισιδαιμονέστεροι» Αθηναίοι,λάτρευαν ως «άγνωστον θεόν» στην «κατείδωλον» αρχαία Αθήνα».

( Σελίδες: 19 – 25 )

«Επιθυμούμε εδώ να μνημονεύσουμε με ευγνωμοσύνη τον μακαριστό Πρωτοπρεσβύτερο π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο (@ ο μεγάλος Ορθόλοξος κυνηγός των αιρέσεων), κοντά στον οποίο, επί σειράν ετών, μαθητεύσαμε και πολλά διδαχθήκαμε και του οποίου την προσπάθεια ταπεινά προσπαθούμε να συνεχίσουμε στον νευραλγικό τομέα της ποιμαντικής αντιμετώπισης τουφαινομένου των νεοφανών αιρέσεων και του ευρύτερου σκηνικού της παραθρησκείας.

Ευχαριστούμε από καρδίας τον ακάματο ερευνητή και ακαδημαϊκό διδάσκαλο και Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αιδεσιμολογιώτατο Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό, ο οποίος δέχθηκε προθυμότατα και με πολλή αγάπη να προλογίσει την ταπεινή μας αυτή προσπάθεια, πού αποβλέπει στην ενημέρωση των αδελφών μας, πάνω στο σοβαρό φαινόμενο τής επιδιωκόμενης αναβίωσης τής πολυθεϊστικής θρησκείας και στην Πατρίδα μας.

Η πράξη του αυτή περιέπει ιδιαίτερη τιμή στο ταπεινό πρόσωπο του συγγραφέα.

Τέλος, ευχαριστούμε τους πολύτιμους συνεργάτες μας στο Γραφείο της Συνοδικής Επιτροπής Επί των Αιρέσεων και στην «Πανελλήνια Ένωση Γονέων για την Προστασία τού Ελληνορθοδόξου Πολιτισμού, της Οικογενείας και του Ατόμου», η οποία ανέλαβε την έκδοση του παρόντος τόμου, καθώς και τους συνεργάτες μας σ' αυτή.

Ευελπιστούμε και ευχόμαστε η παρούσα μελέτη μας - και θέλομε να διαβεβαιώσουμε τους αναγνώστες ότι η εκπόνησή της διαπνέεται από αγαθή πρόθεση καρδίας (@ Δεν ήξερα, ότι η ρουφιανιά, λέγεται και αγαθή πρόθεση !!! )και ειλικρινή διάθεση και σεβασμό προς κάθε πρόσωπο - να συντελέσει στην ορθή και έγκαιρη κατανόηση τού φαινομένου τού «νεοπαγανισμού», ως ποιμαντικού προβλήματος και όχι μόνο.

Θα ήταν για μας ιδιαίτερη χαρά, εάν οι προβληματισμοί πού διατυπώνονται στο βιβλίο αυτό γίνουν αφορμή προβληματισμού και για εκείνους τους αγαπητούς συνέλληνές μας, οι οποίοι διακηρύττουν την ανάγκη αναβίωσης τής αρχαιοελληνικής Πολυθεΐας.

Η μελέτη της ιστορίας τού Γένους μας, τούς δεκαεπτά αιώνες πού συμπορεύεται αδιάσπαστα με τον Χριστιανισμό, μας οδηγεί αναμφισβήτητα και αβίαστα στην διαπίστωση, ότι η ιστορική συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού και ιδιαίτερα η παρουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, έκριναν οριστικά και ευεργετικά την πορεία τής ένδοξης και ελεύθερης σήμερα Πατρίδας μας.

Οι αρχαίοι πρόγονοι μας διέκριναν πρώτοι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού την φανέρωση του Αληθινού Θεού.

Του Θεού τον Όποιον από αιώνες αναζητούσαν και από τον Οποίον ανέμεναν την λύτρωση.

Το κήρυγμα του Παύλου τους Τον απεκάλυψε κι' εκείνοι ελεύθερα και πρόθυμα Τον πίστεψαν, απορρίπτοντας τους μύθους τής Πολυθεΐας.

(@ Το ελεύθερα και πρόθυμα, έχει να κάνει και με το γκρέμισμα των Ελληνικών ναών και με την σφαγή των Ελλήνων Θρησκευτών, από τους Ορθόδοξους Εβραιοχριστιανούς αγίους ; )

Αυτή την πίστη στον Ένα και Τριαδικό Θεό μας κληροδότησαν, μέσα από μιά μακραίωνη και αγωνιώδη φιλοσοφική αναζήτηση και δοκιμασία.

Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει σήμερα και να ακυρώσει την επιλογή τους αυτή και να επιστρέψει πάλι στους πρωτόγονους μύθους της Πολυθεΐας, τους οποίους εκείνοι απέρριψαν ;

Ο πονήσας

Αθήνα, 3η Οκτωβρίου 2008

Μνήμη Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου ,

Επισκόπου και Πολιούχου Αθηνών».

(Σελίδες: 26 -27).

(@ Ας δούμε όμως τώρα Έλληνες Λατρευτές: τι θα πεί Εβραιοχριστιανικό Επιστημονικό Φακέλωμα):

«Ρεύματα και οργανώσεις για την «αρχαιολατρία» στην Ελλάδα και «ελληνοκεντρικοί χώροι». (Σελίδες 635 -646).

(@ Σχόλιο του βιβλίου, για τους δήθεν αιρετικούς Ελληνικούς λατρευτικούς συλλόγους και όχι μόνο: «Η παραπομπή σε άλλους αριθμούς δηλώνει μεν συνήθως διασύνδεση, ή συνεργασία των εν λόγω ομάδων μεταξύ τους, σε μερικές όμως περιπτώσεις γίνεται μόνον ένεκα της ομοιότητας των τίτλων τους»).

1. Αγορά, (διαδικτυακή κοινότητα υπό το Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και αριθμ. 69, 74, 165 και 170).

2. Αθηνά Εργάνη, (βλ. και αριθμ. 144 και 169).

3. Αθηνά –Υγεία: Πανελλήνιο Φιλοσοφικό Πολιτιστικό Κοινωνικό Σωματείο, (Ιδεοθέατρον, βλ. και αριθμ. 92 και 136).

4. Αινήσιος Ζεύς, κίνηση μελέτης και ανάδειξης της ελληνικής κοσμοθέασης.

5. Αιώνια Σπάρτη, Λάκωνες Εθνικοί για την ηθική και ιστορική αποκατάσταση της αρχαίας Σπάρτης, Λακωνία, (διαδικτυακός τόπος της ομάδας «Ταλετάς», βλ. και αριθμ. 20 και 160).

6. ΑΛΣ Α.Ε., χώρος εκδηλώσεων της «Ελληνικής Αγωγής», πού ασχολείται με την προβολή της αρχαίας και Βυζαντινής Ελλάδος.

7. Αμφικτύονες , ένωσις προσώπων, Λαμία.

8. Αμφικτυονία Οικουμενικού Ελληνισμού . (@ Παραπομπή του βιβλίου: « Στόχος: «καταύγαση και διατήρηση της Εθνικής Συνείδησης στους απανταχού Έλληνες».

9. Αμφικτύων, Συλλογικό Ενωτικό Όργανο Συμβολής στη διάσωση του Ελληνισμού.

10. Αναρχοπαγανισμός, (ρεύμα του εξωτερικού).

11. Ανδρική Πνευματικότητα, (κλάδος «νεοπαγανισμού»).

12. Απόλλων Πολιτιστικός Σύνδεσμος Θεσσαλονίκης.

13. Απόλλων Ελληνοκεντρικός Σύλλογος, Θεσσαλονίκη, (βλ. αριθμ. 57 και 63).

14. Απολλώνειος Ιδεοχώρος, (χώρος για «αρχαιολατρικές» εκδηλώσεις).

15. Αρτεμισία Γουΐκα (και διαδικτυακός τόπος για την Γουΐκα στην Ελλάδα).

16. Αρχαία Ελληνικά Γράμματα.

17. Αρχαία Ελληνική Αγωγή.

18. Αρχαιόφιλος Εταιρία «Δευκαλίων».

19. Ασκληπιγένεια, (διαδικτυακός φεμινιστικός τόπος).

20. Αυτόνομη Ομάδα «Ταλετάς», Λακωνία (βλ. και αριθμ. 5 και 160).

21.Βορειοευρωπαϊκή Παράδοση ή Οντινισμός ή Asatsu, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα εξωτερικού, βλ. και αριθμ. 126).

22. Γυναικεία Πνευματικότητα, (κλάδος τού «νεοπαγανισμού», βλ. και αριθμ. 96).

23. Δαιμόνια Νύμφη, «ελληνικό μουσικό σχήμα που απαιτεί ο πολυθεϊστικός κόσμος, με οδηγό τον μουσιγενή Απόλλωνα» .

(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Παγανιστικοί ύμνοι, μυσταγωγικές τελετουργίες στους αρχαίους θεούς και θεότητες του Ελληνικού Πανθέου.Μουσική πού έχει παιχθεί από τους θεούς, τραγουδηθεί από τις Μούσες και χορευθεί από τις Νύμφες»).

24. Δ.Ε.Δ.Α.Ε.Ο. (Διεθνής Ένωση για την Διάδοση των Αρχαίων Ελληνικών Ονομάτων ) και διαδικτυακός τόπος (βλ. και αριθμ. 114).

25. Δειπνοσοφιστές, Αρχαίο Ελληνικό Δείπνο, με μουσική, χορό και φιλοσοφικούς διάλογους, (σε συνεργασία με το Ιδεοθέατρον).

26. Δελφικός Δεσμός, μη κερδοσκοπική εταιρεία, Δελφοί.

27. Δεσμός των Αχαιών, Πάτρα.

28. Δευκαλίων Πανελλήνιος Πολιτιστική Εταιρεία, (βλ. και αριθμ. 39, 41, 73, 137, 146 και 148).

29. Δίαυλος Ελλήνων Πατριωτικός Σύλλογος, Θεσσαλονίκη.

30. Διηνέκης - Σπαρτιατικές Μόρες.

31. «Διϊπετές», Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών (και περιοδικό «Διϊπετές» και διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 95).

32. Δρακονιανοί, (εξωγήινοι, μετριοπαθής «νεοπαγανισμός»).

33. Δρυϊδισμός, (κλάδος βορειοευρωπαϊκού «νεοπαγανισμού»).

34. Δωδεκάθεον (12θεο.gr - portal για την Ελληνική Θρησκεία, διαδικτυακός τόπος).

35. ΕΑΡ- Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα (ελληνικός πολιτικός φορέας – κόμμα).

36. ΕΗ, Εσθ' Ελλάνιον Ήμαρ ότε Φοίβος ελεύσεται και αεί έσται.

37. Εθνική Ελληνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα και ομώνυμη εφημερίδα).

38. Εθνική Εταιρία Απόλλων.

39. Εθνική Ιστορική Εταιρία «Ο Δευκαλίων», (βλ. και αριθμ. 28, 41, 73, 135, 137, 146 και 148).

40. Εθνικοί Έλληνες Αυστραλίας (και διαδικτυακός τόπος).

41. Εθνικός Θρησκευτικός Ολυμπικός Σύνδεσμος (Ε.Θ.Ο.Σ. ), ο «Δευκαλίων», Θεσσαλονίκη (βλ. και αριθμ. 28, 39, 73, 135 ,137 ,146 και 148).

42. Εκηβόλος, (διαδικτυακός τόπος).

43. Εκκλησία των Ελλήνων στο Θρήσκευμα, (διαδικτυακός τόπος).

44. Ελεύθεροι Έλληνες, (διαδικτυακός τόπος).

45. Ελευσίς, Όμιλος Φίλων Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, Κύπρος (και διαδικτυακός τόπος). (@ Παραπομπή του βιβλίου: «των κατά τα πάτρια Ελλήνων και Ελληνίδων της Κύπρου»).

46. Ελλάνιον Κέλευσμα - Ιερά Ελλάς, Σύλλογος, Θεσσαλονίκη, (και ομώνυμο περιοδικό ), (βλ. και Αριθμ. 67).

47. ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ., Ελλήνων Αρχαιοθρήσκων Ιερόν Σωματείον, Κουκάκι - Αθήνα.

48. Έλληνες Εθνικοί του Καναδά, (διαδικτυακός τόπος σε συνεργασία με το Υ.Σ.Ε.Ε.).

49. Έλληνες Ειδωλολάτρες (και πολυγραφημένη εφημερίδα).

50. Έλληνες Θεοί, (διαδικτυακή κοινότητα).

51. Ελληνική Αντίσταση («ενάντια στην Χριστιανική προπαγάνδα»).

52. Ελληνική Γουΐκα, (διαδικτυακός τόπος).

53. Ελληνική Εθνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα).

54. Ελληνική Εθνική Θρησκεία - Χείρων, (βλ. και αριθμ. 171).

55. Ελληνική Εστία Επιστημονικών Ερευνών, (σε συνεργασία με το «Ιχώρ», και διαδικτυακός τόπος).

56. Ελληνική Εταιρεία Αποκαταστάσεως των Πνευματικών Ελευθεριών και των Εθνικών Θρησκειών των Λαών της Οικουμένης, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 136).

57. Ελληνική Εταιρεία Απόλλων, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 13 και 63).

58. Ελληνική Εταιρεία Αρχαιοφίλων, Αθήνα (1996 ), (εκδίδει και το περιοδικό «Ελληνικόν Πάνθεον»). Ανήκει στην Associations Incorporation Act (1984 ) και στηνThe Ancient Hellenic Religion of the Olymbian Gods Incorporated (2006 ), ( βλ. και αριθμ. 77).

59. Ελληνική Θρησκεία, (διαδικτυακή κοινότητα).

60. Ελληνική Μυθολογία, (διαδικτυακός τόπος).

61. Ελληνική Οργή, (διαδικτυακή κοινότητα).

62. Ελληνική Πολιτεία (και περιοδικό).

63. Ελληνικός Πολιτιστικός Σύνδεσμος «Απόλλων», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 13 και 57).

64. Ελλήνιον, αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, Μασσαχουσέτη, Η.Π.Α.(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Σκοπός: «Η παρουσίαση και προβολή των επιτευγμάτων του Ελληνικού Πολιτισμού και ιδιαιτέρως του Αρχαίου και Βυζαντινού». «Το Ελλήνιον είναι θρησκευτικός οργανισμός με έδρα τις ΗΠΑ, αφοσιωμένος στην παλινόρθωση του Ελληνικού Πολυθεϊσμού», (εφημερίδα Ελληνική Θρησκεία τ. 2, σ. 4).

65. Ελληνοκεντρικοί Σύλλογοι διάδοσης και συνέχισης της Ελληνικής Φιλοσοφίας και επιστήμης: «Πλάτων» (Ν. Υόρκη ), «Ηράκλειτος» (Λονδίνο ), «Δημόκριτος» (Αθήνα).

66. Ελληνοκεντρικό μουσικό συγκρότημα «Έψιλον».

67. Ελληνοκεντρικός Σύλλογος «Ιερά Ελλάς - Ελλάνιον Κέλευσμα», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 46).

68. Ελλήνων Ιερατείον, (διαδικτυακός τόπος).

69. Ελλήνων Τόποι, (διαδικτυακός τόπος με επιμέλεια του Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και αριθ. 1, 74, 165 και 170).

70. Εναλλακτικός Παγανισμός, Οικο-μαγεία και αναρχοπαγανισμός.

71. Ενήσιος Ζεύς, Κίνηση μελέτης και Ανάδειξης της ελληνικής κοσμοθέασης.

72. Ε.Ε.Σ.Π.Π.ΑΝ., (Ένωση Εκδοτών Συντακτών Περιοδικών Πολιτιστικών Αναζητήσεων).

73. Ένωση Ελλήνων Εθνικών Θρησκευτών Θεσσαλονίκης «Δευκαλίων», (βλ. και αριθ. 28, 39, 41 ,137, 146 και 148).

74. Ένωση Σαμίων Εθνικών, Σάμος, (συνεργασία με το Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και 1, 69, 165 , 168 και 170).

75. Ένωσις Ελλήνων Θρησκευτών Βορείου Ελλάδος – Ηπείρου, Ελληνικός Ιερατικός Σύνδεσμος τής Εθνικής Θρησκείας των Ελλήνων «Η Παλλάς Αθηνά».

76. Ένωσις Πολιτών Αμφικτύονες Λαμίας.

77. Επιτροπή διά την Ελληνικήν Θρησκείαν του Δωδεκαθέου, (συμμετέχει στην διεθνή οργάνωση INFORM ), ή Επιτροπή διά την αναγνώρισιν της Ελληνικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου (1996 ), ή Επιτροπή Πρωτοβουλίας διά την αναγνώρισιν τής Ελληνικής Θρησκείας, με πρωτοβουλία τής Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων (1998), (βλ. και αριθ. 58).

78. Επιτροπή Προμηθειών, Θεσσαλονίκη.

79. Ερμείον, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία (και περιοδικό, πού ανέστειλε την κυκλοφορία του).

80. ΕΡΩΗ, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία (εξέδιδε το περιοδικό Δίαυλος Έψιλον ), Θεσσαλονίκη.

81. Εταιρεία Ελληνικών Επιστημονικών Ερευνών, Αθήνα.

82. Εταιρεία Ελλήνων «Τετρακτύς», (εξελιχθείσα σε Κοινότητα Ελλήνων

«Τετρακτύς»), Θεσσαλονίκη (και περιοδικό Τετρακτύς Αείγνητος, βλ. και αριθμ. 97 και 162).

83. Εταιρεία Ελλάνικος, Θεσσαλονίκη .

(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Δράσις υπέρ πλήρους ανακτήσεως της Ελληνικής Ολυμπικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου και της Ελληνικής Γλώσσης, της Γλώσσης των Ελλήνων Θεών»).

84. Εταιρεία Ευμολπίδες (βλ. και αριθμ. 147 και 159).

85. Εταιρεία Πολυθεϊστικών Μελετών «Antaios», Βέλγιο.

86. Ευρωπαϊκό Κέντρο Ερμηνείας Αρχαίου Δράματος.

87. Ηλιοδρόμιον, Πολιτιστική Ερευνητική Εταιρία, (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία), ή Πολιτιστικός Ερευνητικός Οργανισμός, Αθήνα (βλ. και αριθ. 145).

88. Η των Εθνικών Οικουμενική Εκκλησία.

89. Θέασις, (διαδικτυακός τόπος).

90. Θρακικός Οιωνός, Αλεξανδρούπολη.

91. Θρηίκιος Άνεμος, Αλεξανδρούπολη.

92. Ιδεοθέατρον, Κέντρον Ελληνικής Φιλοσοφίας, Γλώσσας και Τέχνης, Ραδάμανθυς, Αθήνα, (και ομώνυμο περιοδικό, βλ. και αριθμ. 3 και 136).

93. Κέλτες Σαμάνοι, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού).

94. Κέντρο Ελευσινιακών Μελετών «Η Δάειρα», Ελευσίνα.

95. Κέντρο Μελέτης Αρχαιοελληνικού Έθους «Αιτναίος», Αθήνα (προηγουμένως: Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών «Διϊπετές», βλ. και αριθμ. 31).

96. Κίνημα Γυναικείας Πνευματικότητας ή Κίνημα της Θεάς (ελληνικό και διεθνές).

97. Κοινότης Ελλήνων Εθνικών «Τετρακτύς», Θεσσαλονίκη (βλ. και αριθμ. 82 και 162).

98. Κύκλος τού Δράκοντα, μαθήματα παγανιστικών τεχνικών, (εκδ. του περιοδικού «Μοίρα»), Αθήνα.

99. Λακωνική Αγωγή, Εκλοχείον Α' («Μέλλον, μέσω των ριζών μας»), Αθήνα - Καμάριζα Λαυρεωτικής.(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Διαχρονικότητα του Έλληνα από τους Ορφικούς χρόνους μέχρι του 40»).

100. Μαγική Ελληνική Γη.

101. Μαγική Τέχνη η Γουίκα.

102. Μαινάδες, (θίασος), τμήμα τού Ευρωπαϊκού Κέντρου Ερμηνείας Αρχαίου Δράματος.

103. Μακεδνός, ομάδα των «Ελληνουσία σκεπτόμενων πολιτών».

104. Μεγάλη Εθνική Εκκλησία των Ελλήνων, ή Μεγάλη Εκκλησία των Ελλήνων Εθνικών.

105. Μ.Ο.Ε.Ε.Ι., εκδότης τής εφημερίδας «Οι ειδωλολάτρες» .

106. Μορφωτικός Σύλλογος Δίαυλος Ελλήνων, Θεσσαλονίκη.

107. Ναός της Γνώσεως (βλ. και αριθμ. 125).

108. Νέος Κύκλος Ορφικών, λάτρης του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος.

109. Ξένιος Ζήνων, οργάνωση Ελληνικού αγήματος .

(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Για την αγωγή τού Ελληνικού Αγήματος»).

110. Ο.Ε.Α. - Ομάδα Ελληνικής Αποκαταστάσεως .

(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Κορυφαία Ανδρομέδα Ελληνική Ομάδα, της οποίας τα όρια ξεπερνούν τα όρια του Γήινου χώρου»).

111. Οικομαγεία, («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού).

112. Οικοπαγανισμός, (συνδέεται με την Σπείρα Πανθέου Βακχείας, βλ. και αριθμ. 153).

113. Οι Στωικοί, (διαδικτυακός τόπος).

114. Οι Φίλοι των Αρχαίων Ελληνικών Ονομάτων (βλ. και αριθμ. 24).

115. Ολυμπία Αδελφότης, (διαδικτυακός τόπος).

(@ Παραπομπή του βιβλίου: «Υπάρχει από 1464 !! για την απελευθέρωση τού Ελληνικού Έθνους και την επιστροφή της πατρώας θρησκείας και παιδείας»).

116. Ολύμπια Θρησκεία (διαδικτυακός τόπος ), (βλ. και αριθμ. 117, 118, 119, 131 και 167).

117. Ολυμπιακός Θίασος Φιλοσοφική Σχολή Ολύμπου, (βλ. και αριθμ., 116, 118, 119, 131 και 167).

118. Ολυμπικό Δίκτυο για την Ανύψωση της Ανθρωπότητος – ΟΔΑΑ, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 119, 131 και 167).

119. Όλυμπος, Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 131 και 167).

120. Ομάδα «Δελφύς».

121. Ομάδα «Ε» Έψιλον «Ο Αριστοτέλης».

122. Ομάδα Πολιτών Λαμίας, Αμφικτύονες.

123. Ομοβούλιο των Ελλήνων Εθνικών.

124. ΟΜΦΗ Απόλλωνος, σύλλογος.

125. Ο Ναός της Ελληνοπρεπούς Γνώσεως, (διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 107).

126. Οντινισμός ή Βορειοευρωπαϊκή Παράδοση ή Asatsu («νεοπαγανιστικό» ρεύμα του εξωτερικού, βλ. και αριθμ. 21).

127. Ο Ολύμπιος Νούς, Νέος σύλλογος μελέτης και διάδοσης πολιτιστικής κληρονομιάς, Χαλάνδρι.

128. Ορφική Εταιρεία, σύνδεση με τους ελληνογενείς πληθυσμούς.

129. Ορφικοπυθαγορισμός, (διαδικτυακή κοινότητα).

130. Παγκόσμια Εταιρία των Ελλήνων - Ομάδα Ε.

131. Παγκόσμιο Πνευματικό Κέντρο Όλυμπος – σωματείο, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 119 και 166).

132. Παγκόσμιο Συνέδριο των Εθνικών Θρησκειών (WCEE: World Congress of EthnicReligions).

133. Πανδερκής Ήλιος, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία οικολογικών και φιλοσοφικών μελετών, Αθήνα.

134. Πανελλήνιο Ίδρυμα Διαφυλάξεως Ελληνικής Κληρονομιάς.

135. Πανελλήνιον Κίνημα Επανεθνικεύσεως τού Θρησκευτικού μας βίου, ο «Δευκαλίων» (βλ. και αριθμ. 28, 39, 41, 73, 137, 146 και 148).

136. Πανελλήνιο - Πολιτιστικό - Κοινωνικό - Φιλοσοφικό Σωματείο ΑΘΗΝΑ ΥΓΕΙΑ ( Ιδεοθέατρον, βλ. και αριθμ. 3 και 92).

137. Πανελλήνιος Δελφικός Σύνδεσμος «Ο Δευκαλίων», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 28, 39 ,41, 73, 135, 146 και 148).

138. Πανελλήνιος Εταιρεία Εθνικής Θρησκευτικής Ανασυγκροτήσεως, Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 56).

139. Πανελλήνιος Φυσιολατρικός Όμιλος «οι Δρυίδαι», Θεσσαλονίκη, (βλ. και αριθμ. 54 και 135).

140. Πάνθεον – Αρχαιογνωστικός οδηγός, (διαδικτυακός τόπος).

141. Πατριωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος «Σάρισα», Κατερίνη, Αθήνα, (βλ. και αριθμ. 151).

142. Πατρώα Ελληνική Λατρεία, (διαδικτυακή κοινότητα).

143. Π.ΕΛ.ΑΓ. «Ε», η Ομάς του Φωτός.

144. Πνευματικό Εργαστήρι «Εργάνη», Αθήνα, (βλ. Αριθμ. 2 και 169).

145. Πολιτιστική - Ερευνητική Εταιρία Ηλιοδρόμιον, (βλ. και αριθμ. 87).

146. Πολιτιστική Εταιρεία Ελλήνων Ολυμπιστών: Ο Δευκαλίων, Θεσσαλονίκη, (βλ. και Αριθμ. 28 ,39 ,41 ,73 ,135 ,137 και 148).

147. Πολιτιστική Εταιρεία «Ευμολπίδες», για την αναβίωση των Εθνικών εορτών, (βλ. και αριθμ. 84 και 159).

148. Πολιτιστική Εταιρεία Πανελλήνων «Ο Δευκαλίων», (βλ. και Αριθμ. 28, 39, 41, 73, 135, 137 και 146).(@ Παραπομπή του βιβλίου:«Οργάνωση των Ελληνουσία σκεπτομένων πολιτών»).

149. Πολιτιστική Λέσχη «Ορφεύς», (του περιοδικού «Απολλώνειον Φως», Αθήνα.

150. Σαμανισμός, (κλάδος του «νεοπαγανισμου», κυρίως στο εξωτερικό).

151. Σάρισα - Πατριωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος, Κατερίνη, (βλ. και αριθμ. 141).

152. Σπαρτιάτικες Μόρες - Ελληνικόν Άγημα .(@ Παραπομπή του βιβλίου:«Δημιουργήθηκε το «1966» από ανθρώπους πού αγαπάνε την Αρχαία Ελληνική Παράδοση και την Ελληνότροπο θέαση της ζωής», Αθήνα (και διαδικτυακός τόπος).

153. Σπείρα Πανθέου Βακχείας, Αθήνα, (Εξέδιδε το περιοδικό «Διϊπετές», μέλος τής Pagan Federation, βλ. και αριθμ. 112).

154. Σύλλογος Λογοτεχνών «Φαέθων», ομάδα Ελληνούσια σκεπτομένων πολιτών.

155. Σύλλογος Μελέτης και Διάδοσης του Ελληνικού Λόγου Νομού Ημαθείας.

156. Σύλλογος φοιτητών - πιστών της θρησκείας του Δωδεκαθέου, (ΠανεπιστήμιοΜάντσεστερ στη Μ. Βρετανία - The University of Manchester Hellenic Religion of the Dodecatheon Society).

(@ Αυτό πάει πολύ !!! Δωδεκαθεϊστές φοιτητές και στην Αγγλία !!!

Όταν θα έρθουν στην Ελλάδα, θα πρέπει οπωσδήποτε να τους εξομολογήσουν και να τους πουν το ανέκδοτο με τον Χριστιανικό Πολιτισμό !!!)

157. Σύνδεσμος Απομυθοποιητών Ελλάδος, Θεσσαλονίκη (και διαδικτυακός τόπος).

158. Σύνδεσμος Φίλων της Αρχαίας Ελλάδος.

159. Σύνοδος Ελλήνων Εθνικών, (οργανώθηκε από την Πολιτιστική Εταιρεία «Ευμολπίδες», για την αναβίωση των Εθνικών εορτών, βλ. και αριθμ. 84 και 147).

160. «Ταλετάς» Αυτόνομη Ομάδα, Λακωνία (βλ. και Αριθμ. 5 και 20).

161. Τα παιδιά της Άρτεμης.

162. Τετρακτύς Αείγνητος, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και Κοινότης , (ιδρυτική διακήρυξη 2774 από Ολυμπιάδων Απαριθμήσεως, Ιαν. «1994», βλ. και αριθ. 82 και 97).

163. Τοξόλυρος, Ζεύξη Εθνικών και φίλων της Ελληνικής Κοσμαντίληψης, εντός και εκτός Μαγνησίας, (διαδικτυακή κοινότητα).

164. Των Εθνικών Οικουμενική Εκκλησία.

165. Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών, για την διάσωση και ανάδειξη τής αληθινής Ελληνικής παραδόσεως – Αθήνα, (παραρτήματα σε Θεσσαλονίκη, Ιταλία, Αυστραλία, Η.Π.Α. κ. άλλ., βλ. και αριθμ. 1, 69, 74, 167 και 169).

166. Φαένθος Εθνική Εκκλησία για την αφύπνιση τής Ελληνικής συνείδησης και την ενσάρκωση τής Αρχαίας Ψυχής - Πάτραι.

167. Φιλοσοφική και Πνευματική Σχολή Ολύμπου, (βλ. και αριθμ. 116, 117, 118, 119 και 131).

168. Φιλοσοφικό Αθήναιο «Εκατηβόλος», αίθουσα «Αρτεμίσιον», Αθήνα, ( υπό την αιγίδα τού Υ.Σ.Ε.Ε., βλ. και Αριθμ. 1 ,69 ,74, 164 και 170 .

169. Φιλοσοφικό Εργαστήριο Εργάνη, (βλ. και αριθμ. 2 και 144).

170. Φιλοσοφικό Ίδρυμα «Εκατηβόλος», (βλ. και αριθμ. 1 ,69, 74 ,165 και 168).

171. Χείρων - Ελληνική Εθνική Θρησκεία, (διαδικτυακός τόπος, βλ. και αριθμ. 54).

172. (Ράδιο ) «Ηρόδοτος», (δεν λειτουργεί).

173. (Τηλεοπτικός Δίαυλος) «Ερμής», Κατερίνη.

174. («Χώρος Ελληνοκεντρικών»), Καφέ «Κάστρο», Θεσσαλονίκη.

175. («Χώρος Ελληνοκεντρικών»), Καφέ «Πλατεία», Θεσσαλονίκη».

(@ Αφού βάλατε Εβραιοχριστιανοί παπάδες και καφετέριες: να σας ενημερώσω ότι πηγαίναμε εμείς οι Ειδωλολάτρες Έλληνες (όταν κάναμε κάποιες εκδηλώσεις ) και σε μια ταβέρνα στην Θεσσαλονίκη, πού λέγεται «Νησάκι»!!!

Τώρα όμως δεν πηγαίνουμε, γιατί είδαμε τον ιδιοκτήτη της ταβέρνας να μπαίνει μέσα στην Μασονική στοά !!!

Τώρα μπορείτε να ενημερώσετε τους Εβραιοχριστιανούς Μητροπολίτες σας: να πάνε σ΄ αυτήν ταβέρνα, για να την καθαγιάσουν και να γνωρίσουν και τον ταβερνιάρη τον φίλο τους, από την Μασονική Στοά της Θεσσαλονίκης .

Άλλη μιά ταβέρνα πού διοργάνωνα κάθε Μεγάλη Παρασκευή, από το 2003, μέχρι και σήμερα, την Ανάσταση του Άδωνη (με υποχρεωτική κρεατοφαγία: όποιος συμμετείχε)… ήταν ακριβώς δίπλα στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής, στο Παλαιόκαστρο (είναι ενωμένο τώρα με το Ωραιόκαστρο).

Είχα διαλέξει εκείνη την ταβέρνα, για να υπάρχει και ο συμβολισμός της Αγίας Παρασκευής και της ημέρας (Παρασκευή σημαίνει προετοιμασία, για το Σάββατο των Εβραίων)… και όταν ακριβώς περνούσε ο Εβραιοχριστιανικός Επιτάφιος,βάζαμε και άναβε ένα κερί από μόνο του θαυματουργά… αφού το κερί ήταν ποτισμένο με διθειάνθρακα και Φωσφόρο !!!

Γιατί να πηγαίνουν και να κάνουν άδικα έξοδα οι Εβραιοχριστιανοί στο Ισραήλ, το Μεγάλο Σάββατο, αφού εμείς το ανάβαμε εντελώς δωρεάν, μιά μέρα πιό μπροστά ;

Τώρα όμως έκλεισε και αυτήν η ταβέρνα και σκέφτομαι να κάνω αυτήν γιορτή υπαίθρια την Μεγάλη Παρασκευή, στην Πλατεία Αριστοτέλους στην Θεσσαλονίκη !!!

Μου έχει υποσχεθεί ο φίλος και ρεμπέτης Αγάθωνας: ότι αν θέλω, μπορεί να έρθει αυτός (εντελώς δωρεάν) και να παίζει στην Πλατεία Αριστοτέλους, ενώ εμείς θα ψήνουμε και θα μοιράζουμε σουβλάκια στους πολίτες, πού θα θέλουν να τα γευτούν !!!

Το μόνο τώρα πού με απασχολεί: είναι το κόστος από τα δωρεάν σουβλάκια !!!

Ξέρω ότι, είτε Μεγάλη Παρασκευή, είτε μικρή: στον Εβραιοχριστιανό αρέσει πολύ το δωρεάν σουβλάκι !!!

Ελπίζω μέχρι τότε, να βρεθούν και άλλοι Έλληνες και να βοηθήσουν διαθέτοντας και αυτοί: νόστιμο και μυρωδάτο σουβλάκι, για την εκδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους !!!)

«Ελληνικά περιοδικά για την «αρχαιολατρία».

(Σελίδες 652 -657).

(@ Παραπομπή του βιβλίου, στην σελίδα 664): «Βασικές πηγές της παρούσας εργασίας μας απετέλεσαν τα κυκλοφορούντα «αρχαιολατρικά» περιοδικά, τα οποία εκφράζουν τις θέσεις και τις αντιλήψεις των διαφόρων Ελληνικών ρευμάτων.

Διεξήλθαμε και εμελετήσαμε όλα σχεδόν τα τεύχη των περιοδικών αυτών, από της εκδόσεως τους μέχρι και το έτος 2008.

Μερικά απ΄αυτά ανέστειλαν την έκδοση τους και πολύ λίγα από τα παλαιά τεύχη τους δεν κατέστη δυνατό να ανευρεθούν.

Όπως έχομε σημειώσει και στον πρόλογο του παρόντος βιβλίου, δεν εντάξαμε και την μεταγενέστερη βιβλιογραφία, την οποία, ασφαλώς, έχομε υπ'όψη, διότι τούτο θα απαιτούσε νέες μετατροπές στο κείμενο μας.

Εξ άλλου, τίποτε το σημαντικό δεν προστίθεται από τα νέα κείμενα».

(@ Άλλη παραπομπή του βιβλίου, στην σελίδα, 652): «Τα Ελληνικά περιοδικά αποτέλεσαν τις βασικές πηγές μας, από τις οποίες αντλήσαμε το μεγαλύτερο μέρος του δημοσιευομένου στην παρούσα μελέτη μας πρωτογενούς υλικού, θεωρώντας ότι αυτά τα κείμενα εκφράζουν, κατά τον καλύτερο και πιστότερο τρόπο, τις θέσεις των διαφόρων ρευμάτων, τις διαφοροποιήσεις μεταξύ τους και τις κατά καιρούς τυχόν αλλαγές και μεταμορφώσεις τους.

Πολύ εύστοχα, μερικά από τα περιοδικά αυτά χαρακτηρίστηκαν ως «περιοδικά πού διαβάζουν οι εκ των προτέρων πεπεισμένοι», Β. Μπακούρου, Η αγωνία της Νεοελληνικής αυτοσυνειδησίας και το άγος τής προγονοπληξίας, Τρίτο Μάτι, τ. 144, σ. 64 ».

1. «Αγήτωρ», έκδοση του Ομοβουλίου των Ελλήνων Εθνικών, Πειραιάς,(χρονολόγηση με εποχές).

2. «Αέροπος», διμηνιαίο περιοδικό για τον Ελληνισμό, (Μέλος της Ενώσεως Εκδοτών Συντακτών Περιοδικών Πολιτιστικών Αναζητήσεων ), Αθήνα, εκδ. Ελ. Κ. Φάσσου, (χρονολόγηση μικτή, αρχαιότροπη και χριστιανική).

3. «Αμφικτύων», εφημερίδα, «Συλλογικό Ενωτικό όργανο συμβολής στη διάσωση τού Ελληνισμού», εκδ. από την Αμφικτιονία Οικουμενικού Ελληνισμού, Αθήνα.

4. «Ανοιχτή Πόλη», περιοδικό για τα περάσματα πού δεν βρέθηκαν ποτέ, Αθήνα, (ίδρυτ. Βλ. Ρασσιάς, 1980 – 1993, πρόδρομος τού περιοδικού «Διϊπετές», ανέστειλε την έκδοση του).

5. «Απολλώνειο Φως», διμηνιαία έκδοση για τον Ελληνικό Πολιτισμό (η διμηνιαία Φιλοσοφική έκδοση Ελληνοκεντρικού Προβληματισμού, η Ελληνοκεντρική έκδοση για τον Ελληνικό Πολιτισμό ), Πετρούπολη, εκδ. Ι. Χαραλαμπόπουλος, (χρονολόγηση χριστιανική).
6. «Δαυλός», μηνιαίο περιοδικό, Αθήνα, έκδ. Δημ . Ι . Λάμπρου, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).
7. «Δευκαλίων», (έντυπο της Πολιτιστικής Εταιρείας Ελλήνων Ολυμπιστών: Ο Δευκαλίων ), Θεσσαλονίκη.

8. «Δίαυλος Έψιλον», το περιοδικό της Συμπαντικής Γνώσεως, τριμηνιαία έκδοση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «ΕΡΩΗ», Θεσσαλονίκη, εκδ. Ελ. Ακτουδιανάκης, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).

9. «Δίαυλος Ω», Ελληνικός Λόγος - Πολιτισμός - Μυθολογία – Παράδοση, διμηνιαίο περιοδικό, (λείπουν λοιπά στοιχεία), Πειραιάς, εκδ. Είρ. Αλιμαντήρη, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).

10. «Διϊπετές», τ. 1 (από το 1991 μ.α.χ.χ, ως συμπλήρωμα του τ. 27 του περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη» ) έως το τ. 9, διμηνιαίο περιοδικό, για την Υπεράσπιση της Αρχαίας Ψυχής, με διάφορους έκδοτες: «Εταιρεία Οικολόγων / Φιλοσοφικών Μελετών «Πανδερκής Ήλιος», και εκδ. τον Δημ. Παστελάκο, και την «Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία Αρχαιοελληνικών Μελετών Διϊπετές». Από το τ. 10, διμηνιαίο περιοδικό, με εκδ. από το τ. 14, τον Δημ. Τέντα, από το τ. 20, τον Αντ. Καλκούνια και από το τ. 22 τον Κώστα Κεχαγιά (το τ. 21 κυκλοφόρησε σε δύο διαφορετικές εκδόσεις, λόγω «ορθογραφικής διόρθωσης») . Από το τ. 23, εκδ. «Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία: Κέντρο Μελέτης Αρχαιοελληνικού Έθους Αιτνάϊος» και από το τ. 63 (2006 ), «Πολιτιστικό Σωματείο «Φιλοσοφικό Αθήναιο Εκατηβόλος»), με εκδ., από το τ. 57, την Μαρία Ψαράκη, Αθήναι (χρονολόγηση αρχαιότροπη, πλην των τ. 5 και 7, πού είναι διπλή).

11. «Εκηβόλος», (χωρίς λοιπά στοιχεία).

12. «Ελλάνιον Ήμαρ», τριμηνιαία περιοδική έκδοση Ελλανίων πολιτιστικών αναζητήσεων (τώρα: τριμηνιαίο περιοδικό πολιτισμού - ιστορίας – φιλοσοφίας ), Θεσσαλονίκη, εκδ. «Δίον» Ευάγ. Ψαράς, (χρονολόγηση χριστιανική).

13. «Ελλάνιον Κέλευσμα», μηνιαία έκδοση Ελληνικών θεμάτων, (από το τ. 8 νέος τίτλο: «Ελλήνων Κέλευσμα»), Θεσσαλονίκη, εκδ. Παύλ. Παπαδόπουλος, ( χρονολόγηση χριστιανική).

14. «Ελληνική Αγωγή», (μέχρι το τεύχος 53 ως εφημερίδα ), μηνιαία έκδοση της «Ελληνικής Αγωγής ΕΠΕ», με εκδότη τον Άδωνη Γεωργιάδη, (χρονολόγηση μικτή). Από το τεύχος 1/54 ως περιοδικό, Αθήνα, με εκδότες τους Νικηφ. Κισσανδράκη και Άδωνη Γεωργιάδη και στην συνέχεια μόνο με τον πρώτο (διπλή χρονολόγηση, αρχαιότροπη και χριστιανική).

15. «Ελληνική Θρησκεία», μηνιαία εφημερίδα για την διάδοση της Πατρώας Θρησκείας, την ανάδειξη του Ελληνικού Πολιτισμού και την υπεράσπιση του Ελληνικού Έθνους, Αθήναι, εκδ. Απ. Αμυράς, (διέκοψε την κυκλοφορία της), (χρονολόγηση αρχαιότροπη).

16. «Ελληνική Πολιτεία», (αναφέρεται στο «Ιός της Κυριακής 13.10.1996, χωρίς λοιπά στοιχεία»).

17. «Ελληνική Φλόγα», διμηνιαία φιλοσοφική έκδοση έθνο - κοινωνικού προβληματισμού, Αγ. Ανάργυροι Αττικής, εκδ. Ι. Χαραλαμπόπουλος, (συνέχισε ως «Απολλώνειο Φως», χρονολόγηση χριστιανική).

18. «Ελληνικόν Πάνθεον», τριμηνιαία Επιθεώρησις Πολιτιστικών Αναλύσεων (ή ιδεών της Ελληνικής Εταιρείας Αρχαιοφίλων), Αθήναι, εκδ. Παν. Μαρίνης, (χρονολόγηση με ισημερίες – ηλιοστάσια).

19. «Ελληνόραμα», μηνιαίο ιστορικό-πολιτικό περιοδικό, Θεσσαλονίκη, εκδ. Νικ. Πετρόπουλος, (χρονολόγηση χριστιανική).

20. «Ελλήνων Κέλευμα» (νέος τίτλος του περιοδικού «Ελλάνιον Κέλευσμα», από το τ. 8 ), Θεσσαλονίκη, (λοιπά στοιχεία όμοια).

21. «Ερμείον», διμηνιαίο περιοδικό, Αθήνα – Καισαριανή, εκδ. Mαρ. Κιουλάφα, (χρονολόγηση χριστιανική, ανέστειλε την έκδοση του).

22. «Ες Παγάν», περιοδικό τού οικοπαγανιστικού χώρου, έκδοση της ομάδας «Σπείρα Πανθέου Βακχείας», Αθήνα, (χρονολόγηση: 1ο τ. Δελφίνια - εαρινή ισημερία, όχι τακτική κυκλοφορία).

23. «Η Δρυάς», περιοδικό του «World Council of Ethnic Religions» (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εθνικών Θρησκειών, χωρίς λοιπά στοιχεία).

24. «Θρακικός Οιωνός», Ελληνοκεντρικό περιοδικό, Αλεξανδρούπολη, εκδ. Ορφέας - Αθανάσιος Γιαλαμάς, ιδιοκτ. Αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία.

25. «Θρηίκιος Άνεμος», διμηνιαίο περιοδικό των Θρακών, (λοιπά στοιχεία όπως το προηγούμενο).

26. «Ιδεοθέατρον», Ελληνική Φιλοσοφία - Μυθολογία - Μυσταγωγία – Θρησκεία ( ή Μυθολογία - Φιλοσοφία), τριμηνιαία έκδοση, Αθήνα, εκδ. Ραδάμανθυς Αντ. Αναστασάκης, (χρονολόγηση μικτή, Ηλιοστάσια και χριστιανική).

27. «Ιερά Ελλάς», διμηνιαία πολιτιστική έκδοση, Θεσσαλονίκη, εκδ. Αν. Κεραμυδάς, (χρονολόγηση χριστιανική).

28. «ΙΧΩΡ», το 1ο τεύχος, τριμηνιαίο περιοδικό «ρευστού πνεύματος για τούς καιρούς πού έρχονται», άνευ έκδοτου. Από το τ. 2, μηνιαία έκδοση για την Οικουμενική Ελληνικότητα, Αθήνα, εκδ. Ευάγγελος Μπεξής, (χρονολόγηση χριστιανική).

29. «Λυκάονες, Αέναος Διαδοχή», μηνιαίο περιοδικό (και διαδικτυακός τόπος ), Κορωπί Αττικής, (χρονολόγηση χριστιανική).

30. «Μαχόμενος Ελληνισμός», μηνιαίον περιοδικόν θεωρίας και Εθνικού διαλόγου, Αθήνα, εκδ. Ιωάν. Σχοινάς, (ανέστειλε την έκδοσή του, χρονολόγηση χριστιανική).

31. «Μοίρα», περιοδικό παγανισμού, μαγείας και παραδοσιακών επιστημών(Ελληνική έκδοση του γαλλικού παγανιστικού περιοδικού Moira, τριμηνιαίο περιοδικό του «Κύκλου του Δράκοντα»), Αθήνα, έκδοση Aldebaran, με εκδ. τον Χρ. Πουλημένο, (χρονολόγηση χριστιανική).

32. «Οι Ειδωλολάτρες», περιοδική έκδοση, όργανο των Ελλήνων Ειδωλολατρών της Μ.Ο.Ε.Ε.Ι., (χρονολόγηση αρχαιότροπη, χωρίς λοιπά στοιχεία, ανέστειλε την έκδοση της).

33. «Ο κήπος του Επίκουρου», τετράμηνα τεύχη Επικούρειας φιλοσοφίας, Αθήνα, εκδ. Μ. Βερέττας, (χρονολόγηση χριστιανική).

34. «Ο Κύκλος», Ελληνοκεντρικό περιοδικό, (αναφέρεται στο περιοδικό «Απολλώνειο Φως», τ. 21, σ. 47, χωρίς λοιπά στοιχεία).

35. «Πανδαιμόνιο», περιοδικό για την επαναφορά των Αρχαίων Τρόπων, Ηράκλειο Κρήτης (αναφέρεται στο περιοδικό «Διϊπετές», τ. 21, σ. 34, χωρίς λοιπά στοιχεία).

36. «Πυρίσπορος», ηλεκτρονικό περιοδικό.

37. «Ρομφαία», περιοδική έκδοση για την Ελληνική και Παγκόσμια Πνευματική παράδοση, Αθήνα, εκδ. μη κερδοσκοπική Πολιτιστική Εταιρεία «Ηλιοδρόμιον»,με εκδότρια την Κατερίνα Παπαδάκη-Ήριννα, (χρονολόγηση παλαιότερα διπλή, στα νεώτερα τεύχη με εποχές).

38. «Τα Ολύμπια», τριμηνιαία επιθεώρησις τού διαχρονικού Ελληνικού Εθνισμού, («δράση υπέρ πλήρους ανακτήσεως της Ελληνικής Ολυμπικής Θρησκείας του Δωδεκαθέου» και της «Ελληνικής Γλώσσης, της Γλώσσης των Ελλήνων Θεών »), Θεσσαλονίκη, Εκδ. της εταιρείας «Ελλάνικος», με εκδ. τον Βασίλειο Γούσιο, (χρονολόγηση, εποχιακή, μ.Α.Τ. και χριστιανική).

39. «Τετρακτύς Αείγνητος - Θέματα Ελληνουσίας», τριμηνιαία περιοδική έκδοσις της Κοινότητος Ελλήνων «Τετρακτύς», Θεσσαλονίκη, εκδ. Δ.Σ. της μη κερδοσκοπικής Εταιρείας «Τετρακτύς» (χρονολόγηση, παλαιότερα με εποχές, στην συνέχεια Α.Ο.Α. (Από Ολυμπιάδων Απαριθμήσεως, τα τελευταία τεύχη χωρίς χρονολόγηση).

40. «Φιλοσοφία Ζώσα -Κλαίουσα και Μειδιώσα», τριμηνιαία περιοδική έκδοση λόγου και σκέψης κατά τα πάτρια, Χαλάνδρι – Αθήνα, εκδ. ΕΠΟΣ Γ. Αλεξέλης, (χρονολόγηση εποχιακή, χριστιανική, γράφει συνήθως η πρόεδρος του ΕΛΛΗΝ.Α.Ι.Σ. κ. Ντορέτα Πέππα).

41. «Φρυκτωρία», λογοτεχνική εφημερίδα τοίχου, Πειραιάς, (χωρίς λοιπά στοιχεία, ανέστειλε την έκδοση της).

42. «Ωκύρροον », ένθετο του περιοδικού «Διϊπετές», Αθήνα, περιοδική έκδοση του Υ.Σ.Ε.Ε., (χρονολόγηση αρχαιότροπη, ανέστειλε την έκδοση του).

43. «Dorian (Δωριεύς)», περιοδικό εθνοκοινωνικό (αναφέρεται στο περιοδικό «Απολλώνειο Φως», τ. 42, σ. 31, χωρίς λοιπά στοιχεία).

44. «Saturnalia», περιοδικό, Χανιά (αναφέρεται στο περιοδικό «Διϊπετές», τ. 4, σ. 7, χωρίς λοιπά στοιχεία).

«Αρχαιοπρεπή» Ημερολόγια :

1. «Αρχαίο Ερωτικό Ημερολόγιο 2008», (δεκαπεντάμηνο) διατίθεται από τις εκδόσεις «Βερέττας», Αθήνα.

2. «Ελληνικό Ημερολόγιο 2008», με αρχαιοπρεπή εικονογράφηση, του «Φιλοσοφικού Αθηναίου Εκατηβόλος, εκδόσεις «Βερέττας», Αθήνα.

3. «Ελλήνων Χρονολόγιον 2004, 695 Ολυμπιάς, έτος Δ'», αφιερωμένο στον αρχαίο θεσμό των Ολυμπιακών αγώνων, εκδόσεις «Γεωργιάδης», Αθήνα, (χρονολόγηση διπλή).

4. «Ημερολόγιο Ελλήνων», έκδοση του «Πατριωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου «Σάρισα», Κατερίνη.

5. «Ηρωολόγιον – Αγιολόγιον», εκδόσεις «Γεωργιάδης», Αθήνα, (Βλ. περιοδικό «Ιερά Ελλάς», τ. 3. σ. 61).

6. «Μέγα Ελληνικό Ημερολόγιο», κατά τα πάτρια μηνολόγια / εορτολόγια, έκδοση «Διϊπετές», Αθήνα.

7. «Φυσικός Αστρο-Ηλιακός Ημεροδείκτης 1993», (Μεγάλο Παγανιστικό Ημερολόγιο ), εκδόσεις «Στύγα», Αθήνα»).

(@ Τελικά απ΄ ότι φαίνεται από αυτό το βιβλίο: για την Ορθόλοξη Εβραιοχριστιανική Επιτροπή επί των Αιρέσεων, ο άγιος ΡΟΥΦΟΣ και ο άγιοςΡΟΥΦΙΑΝΟΣ...

Δεν εορτάζονται από τους Εβραιοχριστιανούς κυνηγούς των Αιρέσεων, μόνον στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους !!!

Αλλά, οι Εβραιοχριστιανοί κυνηγοί των δήθεν Αιρετικών Ελλήνων: τους γιορτάζουν, αυτούς τους δύο Ορθόδοξους αγίους, όλο το χρόνο !!!

Εδώ και η ψαλμωδία, γι΄ αυτούς τους δύο Ορθόλοξους αγίους):

«Κλίνων ἑαυτὸν Ρουφιανὸς τῷ ξίφει ,

Μένω σε, φησί, Ροῦφε, μὴ μέλλῃς, ἕπου».

(@ Αλλά επειδή θέλω να είμαι και εγώ αμερόληπτος (όπως τους κυνηγούς των Αιρετικών, της Ορθόδοξης Εβραιοχριστιανικής Εκκλησίας)… ότι αυτό το βιβλίοδεν κάνει ρουφιανιά, αλλά έρευνα…

Γι΄ αυτό και εγώ σκέφτομαι να ξεκινήσω να γράφω ένα βιβλίο (πού θα τ΄ ονομάσω και εγώ έρευνα, όπως οι Ορθόλοξοι)…

Πού η έρευνα μου αυτή, θα αφορά: για το πόσους κλέφτες και γκέι, ή όπως έχουμε μάθει στην Ελλάδα να τους λέμε πιό παραδοσιακά, Πούστηδες (τους λέω έτσι, γιατί αρέσει στην Ορθόδοξη Εκκλησία να κρατάει για αιώνες, την παράδοση της γλώσσας)… υπάρχουν στις Εβραιοχριστιανικές Μητροπόλεις, τις Εκκλησίες και τα μοναστήρια !!!

Πιστεύω θα είναι πολύ καλή έρευνα και θεωρώ, ότι θα ενδιαφέρει πληροφοριακά όλους τους Έλληνες, αλλά και τους Εβραιοχριστιανούς !!!

Το μόνον πού με σταματάει είναι το χρηματικό κόστος της έκδοσης…γιατί δεν ξέρω τα στοιχεία πού θα βρω, αν θα μπορούν να μπούν σ΄ένα βιβλίο, ή θα χρειαστεί να γράψω ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια, με τίτλο: «Μιά Ελληνική έρευνα της Πουστοκλεφτοσύνης, της Ορθόλοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα».

Αναρτήθηκε: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης: Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής.