κεντρικό ερώτημα
Η αιματοχυσία σε όλα τα μέρη της Ουκρανίας πρέπει να σταματήσει και να σταματήσει αμέσως. Το ίδιο το ερώτημα πώς πρέπει να γίνει αυτό αποκαλύπτει το σχετικό δίλημμα. Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει ιστορία. Γυρίζει πίσω και ανάλογα με το πώς το διαβάζεις, σου έρχονται στο μυαλό τα χρόνια 2014, 2008 ή 1999. Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων. Καμία από αυτές τις ημερομηνίες δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την παράταση των δολοφονικών γεγονότων στην Ουκρανία. Ωστόσο, μια ματιά σε αυτά τα ετήσια στοιχεία καθιστά σαφές ότι το εύλογο αίτημα για τερματισμό του πολέμου συναντά δύο πτυχές. Μπορεί ο πόλεμος να τελειώσει με συμφωνίες μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων μερών που φαίνεται τερματιστεί;
Ή μήπως αυτός ο πόλεμος είναι μια σύγκρουση που διεξάγεται στην Ουκρανία μεταξύ εντελώς διαφορετικών αντιμαχόμενων μερών, από τα οποία μόνο η Ρωσική Ομοσπονδία είναι ορατή με την έννοια του πολέμου;
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι ακόμη δυνατό να συμφωνηθεί ο τερματισμός των εχθροπραξιών μέσω συμφωνιών μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας; ή μήπως αυτή η ικανότητα και η προθυμία δεν καθορίζεται από τους παράγοντες που συνέβαλαν καθοριστικά στη βύθιση της Ουκρανίας στη δυστυχία; Στην πραγματικότητα, σημαίνει αυτό ότι οι μάχες στην Ουκρανία δεν θα τερματιστούν όσο δεν εκπληρώνονται οι πολεμικές προσδοκίες που συνδέονται με αυτόν τον πόλεμο σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές ή τουλάχιστον αυτό φαίνεται πιθανό; Δεν είναι ακαδημαϊκή ερώτηση. Αυτό είναι ήδη σαφές από το ζήτημα των χωρών προέλευσης για τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία και των αντιμαχόμενων μερών εκεί. Θα ήταν ανόητο να μην σκεφτεί κανείς ότι οι προμηθευτές όπλων δεν κατευθύνουν μόνο τις προσδοκίες προς τα αντιμαχόμενα μέρη. Οι προμηθευτές όπλων θα έχουν αποφασιστική επιρροή για το αν μπορεί να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος και πόσο καιρό θα συνεχίσουν να πεθαίνουν άνθρωποι στην Ουκρανία ή η χώρα της Ουκρανίας θα αλλάξει το πρόσωπό της ως αποτέλεσμα της πολεμικής καταστροφής. Η διάσταση αυτού που έχουμε να κάνουμε φαίνεται ήδη κοιτάζοντας τις αποστολές όπλων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν κοιτάμε πίσω στη δική μας ιστορία. Πολύ πριν από οποιαδήποτε κήρυξη πολέμου είτε στον Α΄ είτε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες προμήθευαν τις αντιμαχόμενες φατρίες με όπλα αξίας δισεκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων και κατέφυγαν σε πολεμικές ενέργειες. Υπό αυτές τις συνθήκες, εξαρτάται από την αξιολόγηση των πιθανών αντιπάλων αν και πώς αξιολογούν τις παραδόσεις όπλων και άλλες υπηρεσίες υποστήριξης στην Ουκρανία για να δικαιολογήσουν τις δικές τους πολεμικές δραστηριότητες. Το βήμα προς τον πόλεμο πέρα από την Ουκρανία ήταν γρήγορο. Αυτό καθιστά σαφές τι λέγεται για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία στις δηλώσεις από το ίδιο το αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Τις τελευταίες δεκαετίες, μια τέτοια ζώνη ήταν πάντα η πύλη για τον πόλεμο εδάφους με τα δικά σας στρατεύματα. Δεν αρκεί να συνεχίζετε να δείχνετε τα δάχτυλά σας προς την υποτιθέμενη άλλη πλευρά εάν θέλετε να αποτρέψετε αυτόν τον μεγάλο πόλεμο στην Ευρώπη. Ενώ τηρούν αυστηρά όλους τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, οι χώρες του ΝΑΤΟ θα πρέπει να απέχουν από οτιδήποτε, σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες, θα μπορούσε να δώσει στη Ρωσική Ομοσπονδία νομική βάση για δράση κατά των χωρών του ΝΑΤΟ. όλα αυτά αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή στους αρχηγούς κρατών, μέχρι την επιλογή των λέξεων, δεν αποσκοπεί στον περιορισμό του πολέμου στην Ουκρανία, ας πούμε έτσι, για να σβήσει τις φλόγες του πολέμου. Αυτό γίνεται σαφές από το παράδειγμα των κυρώσεων που έχουν ή θα επιβληθούν στη Ρωσική Ομοσπονδία.
Αυτές οι κυρώσεις αποσκοπούν στον τερματισμό του πολέμου; Ή μήπως αυτές οι κυρώσεις αποκαλύπτουν στόχους, όπως είχε ήδη δημοσιοποιήσει ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν πριν ξεσπάσει ο πόλεμος; Αποκαλύπτουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας μια διάσταση που κάθε κράτος πρέπει να λάβει υπόψη εάν αρνηθεί μια βούληση που θα εκφράσει η Ουάσιγκτον στο μέλλον; Ως αποτέλεσμα, αυτό σημαίνει -όπως και με το γνωστό παιχνίδι γιο-γιο- μια πιθανή ατελείωτη σύγκρουση στο έδαφος της Ουκρανίας και μάλλον όχι μόνο εκεί. Είναι το κοινό σπίτι της Ευρώπης που είναι ερειπωμένο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου